Ik wist dat ik iets creatiefs wilde doen, maar verder had ik geen idee. De toekomst was een wit vel. Ik volgde lessen modeltekenen aan de kunstacademie en een opleiding grafische vormgeving. Een paar oud-collega’s en een goeie vriendin gingen promoveren en vroegen mij of ik iets voor hun kaft wilde ontwerpen. Zo is het begonnen. Nu ben ik alweer een paar jaar verder en heb ik meer dan 400 proefschriftkaften ontworpen.
Wat ik leuk vind is het combineren van jouw persoonlijke verhaal met de wetenschap. Ik vind het ook heerlijk dat mijn hersenen iedere keer ‘aan’ moeten staan. Ik voel me een soort wetenschapsjournalist: steeds word ik weer bijgepraat over alles wat er gaande is. Mijn hersenen zijn inmiddels een ‘creatieve fontein’ geworden. Kwamen de ideeën eerst met druppels, het is nu een constante stroom. Ik weet precies wat ik moet doen: wandelen, fietsen en ’s morgens vroeg als ik net nog niet helemaal wakker ben komen de beste ingevingen. Meestal praat ik met jou, schrijf daarna een paar steekwoorden op mijn hand en ga dan aan de wandel. Zodra ik alles los kan laten, schiet me het idee te binnen.
Inmiddels komen de ideeën niet meer alleen naar aanleiding van een proefschrift, maar ook vanzelf. Ik begon met het maken van een prentenboek. Een persoonlijk project, dat uitgroeide tot een echt boek, Een ster voor iedereen. Het werd uitgegeven door Lemniscaat. Inmiddels zijn we al bij de vierde druk! Daarna volgden andere opdrachten via Lemniscaat: ik illustreerde Het kleine heelal, een kinderboek van Annejan Mieras en Op Zoek, een prentenboek van Victoria Müller. Alle boeken zijn te koop in je lokale boekhandel of online, bv via bol.com, bruna of libris.
